Onze tweede dag met bezoek aan de zoutmijnen van Wielicka

Gisterenavond na een korte kennismaking met de oude stad Krakow was iedereen toch wel een beetje moe en gingen met z'n allen tijdig onder de wol of toch nie de wol het was immers 's avonds om 22H00 nog een aangename 22 graden.

Iedereen tijdig uit zijn bed vandaag, iedereen een goed ontbijt nemen en we waren klaar voor de strijd. Onze gids Anna was keurig op tijd met haar splinternieuwe bus (alleen voor ons) aan het hotel. Zeer lieve en zeer bekwame dame om iets te ontdekken en bij te leren over Polen en meer bijzonder over Krakow en de zoutmijnen in het algemeen.

Wat of hoe zijn de zoutmijnen eigenlijk? Hierbij volgt wat uitleg.

Net buiten Krakau, verstopt diep onder de grond, ligt een onvergetelijke bezienswaardigheid: een van de grootste zoutmijnen ter wereld. De mijngangen onder het plaatsje Wielickza zijn in totaal ruim 300 kilometer lang en gaan zo’n 350 meter de grond in. Tegenwoordig wordt er nauwelijks zout meer gewonnen en is de zoutmijn vooral een sprookjesachtig plek waar bezoekers uit de hele wereld naar toe stromen.

Geschiedenis van de zoutmijn

De geschiedenis van de zoutmijn bij Krakau gaat terug tot ver in de Middeleeuwen. Toen was zout van grote waarde, zeker op plekken ver weg van de zee. Vooral Krakau profiteerde in de eeuwen daarna van ‘het witte goud’ dat in Wieliczka uit de zoutmijn kwam. Het zout verschafte de stad zijn rijkdom. De indrukwekkende ruimtes die onder de grond vrijkwamen zorgden ook voor één van de eerste vormen van toerisme. Al in de 15e eeuw kwamen rijken en hooggeplaatsten van ver naar Krakau toe om de wonderlijke ondergrondse wereld met eigen ogen te zien.

Zoutmijn Krakau en UNESCO.

De zoutmijn bij Krakau staat tegenwoordig op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Als bezoekers krijg je in verschillende tours uitleg over het werken in de mijn door de eeuwen heen. Ook komen de ondergrondse meren en indrukwekkende kunstwerken gemaakt van zout ruimschoots aan bod. Het meest opvallende is een complete ondergrondse kathedraal, waarin alles is opgetrokken uit zout. De kathedraal en andere ruimtes zijn zo nu en dan nog in gebruik voor feesten en speciale missen. In de zoutmijn zijn verschillende routes te volgen. De ‘tourist route’ is de enige die alle belangrijke bezienswaardigheden langs gaat. Omdat de lucht onder de grond erg schoon is, zijn er ook verschillende kuuroorden gevestigd.

Verschillende routes in de mijn

De mijnen zijn alleen te betreden onder begeleiding van een gids, er worden wel verschillende routes aangeboden. De meest populaire is de ‘tourist route’, waarbij je in 2,5 uur langs de meest bijzondere bezienswaardigheden onder de grond loopt en uitgebreid tekst en uitleg krijgt. Daarnaast zijn er drie thema-routes: Bij de ‘miners route‘ krijg je een overall en helm op en moet je zelf aan de slag als mijnwerker om kennis te maken met de werkzaamheden onder de grond. De ‘pilgrims route‘ is onder begeleiding van een priester en leidt langs de vele kapellen en gebedsruimtes die de mijnwerkers onder de grond hebben gemaakt. De ‘mysteries of the mine‘ route is het meest spannend. In beschermende kleding kruip je daar door smalle gangetjes om de geheimen van de mijn te ontdekken.
Deze themaroutes slaan grotendeels de mooiste ruimtes en bezienswaardigheden in de mijn over. Vandaar dat de ‘tourist route’ het meest populair is. Je bent waarschijnlijk maar één keer in Wieliczka, dus wil je zoveel mogelijk bezienswaardigheden zien. Dan is deze route de beste optie.

Goed om te weten

Wielickza zoutmijn informatie

Adres: ul. Daniłowicza 10, Wieliczka
Tickets: ul. Wislna 12a, Krakau en o.a. hier online
Prijs: 84 zl (€20), 93 zl (€22) in hoogseizoen
Website

Een rondleiding in de zoutmijnen bij Krakau duurt ruim 2 uur waarin je zo’n 3,5 kilometer loopt. De paden zijn allemaal goed begaanbaar, maar zo nu en dan moeten er flink wat trappen gelopen worden. Zeker in het begin van de route, waar je meteen 380 treden naar beneden loopt. Onder de grond is de temperatuur het hele jaar zo’n 16 graden, dus denk op een warme zomerdag aan een extra vest om mee naar beneden te nemen. Voor het maken van foto’s is een extra kaartje nodig van 10 złoty. Halverwege de tour, bij de kathedraal, is dat fotokaartje ook nog aan te schaffen. Aan het einde van de rondleiding zit een klein ondergronds museum over de mijnen. Veel mensen slaan die over en kiezen meteen voor de lift terug naar boven. Zonde, want het museum is zeer de moeite waard en entree zit bij de prijs inbegrepen.

Goud en zilver waren altijd waardevol. Maar in de Middeleeuwen was er een grondstof misschien nog wel waardevoller: zout. Het was onmisbaar om eten te bewaren of juist om het op smaak te brengen, maar zonder een zee in de buurt was het voor steden als Krakau moeilijk te krijgen en daarom erg kostbaar. De vondst van zout in de grond bij Wieliczka, net buiten Krakau, was dan ook een enorme zegen. Eeuwenlang is er in de grond gegraven, wat een gangenstelsel van honderden kilometers diep onder de grond oplevert.

Aan de oorsprong van de mijn zit de legende van de Hongaarse prinses Kinga verbonden. Zij werd door haar vader naar Polen gestuurd om daar met de prins van Krakau te trouwen. Als geschenk kreeg ze goud en zilver mee. Kinga merkte terecht op dat ze in Polen al genoeg goud en zilver hadden, en veel meer hadden aan een geschenk van wit goud: zout. Dus stuurde de vader van Kinga haar en haar dienaren eerst lang een Hongaarse zoutmijn om daar zoveel mogelijk zout in te laden als ze konden meenemen. Terwijl de dienaren het zout uitgroeven, gooide Kinga ongezien haar verlovingsring in een diepe schacht van de mijn.

Toen ze eenmaal getrouwd was met Bolesław V, maakte ze een uitstapje naar het dorpje Wieliczka, net buiten Krakau. Daar gaf ze opdracht een put te graven. De arbeiders konden al snel niet verder graven omdat ze op een groot stuk steen stuitten. Bij nader onderzoek bleek de steen te bestaan uit puur zout. Toen het werd opengehakt bleek binnenin de zoutrots de verlovingsring van prinses Kinga te zitten.

Dat was lang niet het enige zout dat in de grond onder Wieliczka zat. De vondst van de enorme hoeveelheid wit goud bezorgde Krakau enorme rijkdom. Prinses Kinga is tot op de dag van vandaag beschermheilige van Poolse mijnwerkers.

Ons bezoek was na een kleine 2 uurtjes afgerond en iedereen, werkelijk iedereen was het er over eens dat dit bezoek meer dan de moeite waard was. Het meest respect ging naar ons " klein Lukske ' die uiteraard ook alles te voet moest met zijn wandelstokje (84 jaar) en ikzelf met mijn manke pootje.

Ik had het door dat alles wat teveel aan het worden was (ouderdom, trappen, afstand) dat ik samen met Luc met de Europese Mindervalidenkaart plots overal voorrang kregen om buiten te geraken.

Ons Paula als "begeleidster mee naar boven en we zaten dan ook als eerste aan een ' frisse consumptie " in de volle bakkende zon van Wieslicka te genieten terwijl de rest van de groep nog beneden stond aan te schuiven. Dat vonden wij heeeeeeel jammer. Wij lekker fris bier drinken en de rest aanschuiven aan de liften :-):-):-):-):-):-)

Na ons bezoek keerden wij terug richting Krakow en lieten ons daar afzetten aan de WAWELBERG. Wat is dat in d egeschiedenis van Polen en in het bijzonder van Krakow?

Koninklijke residentie op de Wawelberg.

Het koninklijk slot of, beter gezegd, kasteel van Wawel (Zamek Królewski) op de Wawel was de koninklijke residentie tot het einde van de 17e eeuw. Het gebouw neemt in de Poolse historie en cultuur een speciale plaats in.

Het grondplan van het vierhoekige slot stamt uit de 14e eeuw. In het slot bevinden zich 71 zalen, die de nationale kunstcollectie herbergen. Bijzonder is de grote verzameling van 136 wandtapijten, waaronder van Michiel Coxcie, aangelegd door Sigismund II van Polen.[1] De vader van Hendrick van Uylenburgh, uit Nederland afkomstig, was in de 17de eeuw uitgeweken naar Polen en werd meubelmaker aan het koninklijk paleis.

Enkele gegevens:

Begin 11e eeuw waren er al sporen van een landhuis aan de Wisla.
Wacław II liet in de jaren 1290–1300 de muren van een kasteel optrekken.
Koning Kazimierz Wielki (Casimir de Grote) liet in de 14e eeuw een gebouw in gotische stijl bouwen.
Rond 1340 werden de muren van het kasteel verbonden met de stadsmuren.
In 1499 was er brand in het noordoostelijk deel van het kasteel.
Aleksander Jagielloń liet een koninklijk verblijf optrekken in 1504 door Eberhard Rosemberger.
1609: Zygmunt III Waza verliet het kasteel.
1655–1657: bezetting door de Zweden.
Tijdens de Poolse delingen in het Habsburgse rijk, werd het kasteel door de Oostenrijkers als kazerne gebruikt.
1905: begin van de restauratie van het kasteel.
1930: opening van het Wawel-museum, onderdeel van de Poolse nationale kunstcollectie.

Kathedraal

De Wawelkathedraal werd rond 1320–1364 gebouwd. Hier zijn de Poolse koningen gekroond en ook begraven. Bij hoge uitzondering zijn ook Józef Piłsudski en Władysław Sikorski, en de nationale dichters Adam Mickiewicz en Juliusz Slowacki in de kapel begraven. Ook de Poolse president Lech Kaczyński en zijn vrouw, die bij de vliegramp bij Smolensk zijn omgekomen werden hier in 2010 bijgezet, dit niet zonder controverse.[2]

Een opmerkelijk feit is dat St. Stanislaus, toen bisschop van Krakau, nu beschermheilige van Polen, hier vermoord is. De volgende aartsbisschop heeft hem toen een graf gegund in de kathedraal, maar deze gulle aartsbisschop werd echter zelf ook vermoord (door de beroemde Peter van Enteren, ook bekend van zijn park in het zuiden van Krakau). Beroemd is ook de Zygmuntkapel die een met goud bedekt koepeldak heeft. Op de plaats waar nu de gotische kathedraal staat, stonden aanvankelijk twee romaanse kathedralen. De kathedraal heeft drie torens.

Drakengrot

De Drakengrot of Smocza Jama is een van de toeristische attracties en de beroemdste grot in Polen. De grot werd voor het eerst in de 13e eeuw genoemd en bevindt zich onder de heuvel.

Het verhaal gaat dat daar in de Middeleeuwen een draak woonde die elke dag gevoerd werd met vee (schapen en varkens). Koning Krak beloofde dat diegene die de draak zou verslaan met zijn dochter mocht trouwen. De schoenmaker Skuba durfde het aan. Hij slachtte een schaap, vulde dat met zwavel en naaide het weer dicht. De draak at dit schaap, vloog in brand en sprong in de Wisła. Sindsdien is er alleen nog de grot met daarvoor een koperen beeld van een draak, genaamd Smok Wawelski.

Nadien terug naar de oude stad om alweer, maar wel rustig aan, te genieten van een frisse pint en een hapje te eten.

Moe maar voldaan zijn we stilaan huiswaarts (lees Hotel) gekeerd om goed uitgerust aan de hoogdag van ons bezoek te beginnen.

Vandaag dinsdag 1 mei gaan we immers naar het vernietigingskamp Auschwitz - Birkenau. Dat zal voor de meeste een aangrijpend bezoek worden. Zeker voor Monique Sel die de plaats kan bezoeken waar haar vader de guwel van de Nazi moest ondergaan.

Tot de volgende beste vrienden, de fotokes van gisteren komen er ook nog aan. Wie graag foto's deelt en/of bewaard in mappen jullie hebben van ons de uitdrukkelijke toelating.

" DO ZOBACZENIA " oftewel SEE YOU.

P.S: Vandaag zal het 26 graden worden en daar :-):-):-)